หลังมีส่วนร่วมกับทีมชาติฝรั่งเศส คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก 1998 ในฐานะหน้าที่ผู้อำนวยการด้านเทคนิคของสหพันธ์ฟุตบอลเมืองน้ำหอม (FFF)
อีกหนึ่งสัปดาห์ให้หลัง เชราร์ อุลลิเย่ร์ ก็เข้ามารับตำแหน่งที่สโมสร ลิเวอร์พูล
ที่ฝรั่งเศส ชื่อเสียงของ อุลลิเย่ร์ ได้รับการยอมรับ แต่ที่ อังกฤษ เขากลับไม่ได้เป็นที่รู้จักของแฟนบอลมากนัก
ตอนนั้น ลิเวอร์พูล กำลังมองหาชาวต่างชาติที่เหมาะสม เพื่อฉุดให้สโมสรหลุดพ้นจากคำว่า “ทีมธรรมดาๆ” หลังเห็นพัฒนาการของ อาร์เซน่อล ที่มีโค้ชชาวฝรั่งเศส อย่าง อาร์แซน เวนเกอร์ คุมทัพ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ อุลลิเย่ร์ ในวัย 50 ปี ณ ตอนนั้น ได้เข้ามาใช้ชีวิตที่เมือง ลิเวอร์พูล
ก่อนหน้าที่เขาจะทำอาชีพเป็นโค้ชฟุตบอล อุลลิเย่ร์ เคยเป็นครูและอาศัยอยู่แถบ เมอร์ซี่ย์ ไซด์ และเคยเข้ามาชมเกมที่ แอนฟิลด์ อยู่บ่อยครั้ง
อย่างไรก็ตาม ลิเวอร์พูล ตอนที่เขาเข้ามา ก็ยังมีผู้จัดการทีมอีกคนหนึ่งนั่นคือ รอย อีแวนส์
เดิมที อีแวนส์ คิดว่า อุลลิเย่ร์ จะเข้ามาทำหน้าที่ทดแทน รอนนี่ มอแรน ในตำแหน่งสตาฟฟ์โค้ช แต่นั่นเป็นเรื่องที่ อีแวนส์ คิดผิดอย่างสิ้นเชิง
บอร์ดบริหาร ลิเวอร์พูล มองว่าหากให้ อุลลิเย่ร์ เป็นแค่สตาฟฟ์โค้ช ทีมก็อาจจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
ประสบการณ์และความเชี่ยวชาญการสั่งการของ อุลลิเย่ร์ จะไม่ได้ใช้อย่างเต็มที่ ซึ่งตอนแรกผู้ใหญ่ในสโมสรคิดจะให้ อุลลิเย่ร์ เป็นผู้อำนวยการฟุตบอลแต่ก็มีการตัดสินใจขั้นสุดท้ายว่า อุลลิเย่ร์ ควรจะได้ทำงานในบทบาทที่สามารถพูดคุยกับนักเตะบนสนามซ้อมโดยตรงมากกว่าที่จะเป็นผอ.ฟุตบอล
แล้วบอร์ดของสโมสรก็ยืนยันว่า ลิเวอร์พูล จะมีผู้จัดการทีมร่วม ซึ่งตอนนั้นหลายคนก็แปลกใจที่สโมสรเชื่อว่าการใช้กุนซือร่วมมันเป็นประโยชน์ ไม่เพียงเท่านั้นบรรดาผู้เล่นกับผู้จัดการทีมต่างก็สับสนว่ากุนซือทั้งสองคนจะแบ่งความรับผิดชอบกันยังไง
อีแวนส์ และ อุลลิเย่ร์ ต่างมีความเห็นที่ไม่ลงรอยกันหลายครั้ง อาทิ เรื่องการจัดทีม หรือการเลือกใช้ผู้เล่นลงสนาม
รวมถึง การที่ อุลลิเย่ร์ สั่งห้ามเสิร์ฟไวน์ขาว โดยกำหนดให้เสิร์ฟไวน์แดงแทน แต่ก็มีบ้างที่ อีแวนส์ เห็นพ้องด้วยในเรื่องการใช้จอวัดอัตราการเต้นของหัวใจในการซ้อมและการใช้ระบบไดเอ็ทที่ทันสมัยกับนักเตะตามที่ อุลลิเย่ร์ เสนอ
แต่สุดท้ายแล้ว คนที่ต้องออกไปคือ อีแวนส์ โดยฟางเส้นสุดท้ายคือเกมยูฟ่า คัพ ที่ออกไปเยือน บาเลนเซีย ซึ่งหลังจากจบนัดดังกล่าว อีแวนส์ ก็ตัดสินใจยื่นใบลาออกจากตำแหน่ง
แล้วฤดูกาลนั้น(1998/99) อุลลิเย่ร์ พาทีมจบอันดับที่ 7 และหลังจากนั้นเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอะไรๆ หลายๆ อย่างให้แก่สโมสรแห่งนี้
ในฐานะกุนซือเต็มตัวของ ลิเวอร์พูล อุลลิเย่ร์ ประกาศว่าตัวเขาเองมีแผนการที่จะพาสโมสรกลับไปเป็นทีมระดับท็อปของลีกให้ได้ภายในเวลา 5 ปี
พอเข้าสู่ช่วงซัมเมอร์ ปี 1999 แผนการที่เขาเคยพูดไว้ก็เริ่มขึ้น
อุลลิเยร์ ปรับปรุง สนามซ้อม เมลวู้ด ให้ทันสมัยมากกว่าเดิม และตั้งกฎระเบียบเรื่องวินัย, เรื่องโภชนาการอาหาร แก่นักเตะในทีม
เรื่องผู้เล่น อุลลิเย่ร์ ทยอยแยกแก๊ง สไปซ์บอย ออกจากกัน
เริ่มจาก ปล่อย เจสัน แม็คเคเทียร์ ออกไปก่อน จากนั้นก็ขาย พอล อินซ์, เดวิด เจมส์, สตีฟ ฮาร์กเนสส์, ร็อบ โจนส์
นักเตะอย่าง ซามี่ ฮูเปีย, ดีทมาร์ ฮามันน์, สเตฟาน อองโชซ์, วลาดิเมียร์ ซมิเซอร์, ซานเดอร์ เวสเตอร์เฟลด์, ตีตี้ กามาร่า, เอริค ไมเยอร์ และ ฌิมี่ ตราโอเร่ ถูกดึงเข้ามา เพื่อพา ลิเวอร์พูล เดินหน้าสู่ยุคมิลเลนเนียม
ฤดูกาล 1999/00 จบลง ลิเวอร์พูล มีผลงานดีขึ้นจากปีก่อน จบอันดับ 4 ของตาราง แต่ อุลลิเยร์ ยังไม่พอใจ เขาเพิ่มขุมกำลังให้ดีขึ้น คว้าตัว มาร์คุส บับเบิ้ล, นิคกี้ บาร์มบี้, เป๊กกี้ อาร์กเฟอซัด, เกรกอรี่ วิญาล, เอมิล เฮสกีย์, แกรี่ แม็คอัลลิสเตอร์, อิกอร์ บิสคาน และ คริสเตียน ซีเก้
ส่วนผู้เล่นที่ออกได้แก่ โดมินิค มัตเตโอ, เดวิด ธอมป์สัน, ฟิล บ๊าบบ์, สตีฟ สตอนตัน และ สติ๊ก อิงเก้ บียอร์นบี้
และเรื่องราวความหัศจรรย์แห่ง ซีซั่น 2000/01 มันเริ่มจากจุดนี้…
อ่านต่อได้ที่ franksinatrahideaway.com
แทงบอลกับ UFABET ราคาดี ค่าคอมสูง อันดับ 1 เรื่องบริการ
สมัครเลยวันนี้ รับสิทธิ์พิเศษมากมาย UFABET369 พร้อมให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง
